Saturday, May 10, 2008

Going out for a ..greek!


Eίχα ξεχάσει τα πράγματα πως λειτουργούν εδώ σε ένα ελληνικό ρεστωράν, είχα ξεχάσει ότι οι μεζέδες βρίσκουν εσένα και όχι το αντίστροφο! Τέλος πάντων, αυτό μπορεί να βοηθά, ιδιαίτερα όταν συνοδεύεις ξένους φίλους.

Isn't it funny, how a lot of people still behave, at any ‘ethnic’ restaurant!

Thursday, February 7, 2008

To fly or not

"Vatican City is the latest to join the green crusade, recently announcing that it is becoming the world's first carbon-neutral country. Pope Benedict XVI will reportedly identify climate change action as a moral obligation in an encyclical next spring. But there's one area in which the Vatican is increasing its carbon footprint—the sky. The Vatican has launched a low-cost airline service for pilgrims to Roman Catholic shrines. In Europe today—and in the United States tomorrow—air travel is where the battle for climate action is happening.


In Britain, where the environmentalist opposition to air travel is strongest, groups with names like Plane Stupid, LowFlyZone, and the Campaign for Better Transport argue that flying "physically and spiritually" disconnects us from the earth and those who live in it. "

γράφει ο Evan Sparks. Αυτός και αν είναι ιερός πόλεμος! Ενόψει της πύκνωσης στην Ευρώπη των φθηνώ΄ν αεροπορικών ταξιδιών, είτε για διακοπές φθηνές στην..Βουλγαρία, είτε για να δουλέψουν πχ οι Πολωνοί στο ..Δουβλίνο, εκφράζονται βάσιμοι φόβοι για την αντίστοιχη πύκνωση εκπομπής καυσαερίων.

Tuesday, January 29, 2008

Σκέψεις μοναχικής πολιτείας-A monk dies in order to live


The life of monasticism is life of perpetual spiritual ascent. While the world goes on its earthbound way, and the faithful with their obligations and distractions of the world try to stay within the institutional limits of the church tradition, monasticism goes to other direction and soars. It rejects any kind of compromise and seeks the absolute. It launches itself from this world and heads for the kingdom of God. This is in essence the goal of the Church itself.

In Church tradition this path is pictured as a ladder leading to heaven. Not everyone manages to reach the top of this spiritual ladder. Many are to be found on the first rungs. Others rise higher. There are also those who fall from a higher or a lower rung. The important thing is not the height reached, but the unceasing struggle to rise ever higher. Most important of all, this ascent is achieved through ever increasing humility, that is, through ever increasing descent. "Keep thy mind in hell, and despair not", was the word of God to Saint Silouan of Mount Athos. When man descends into the hell of his inner struggle having God within him, then he is lifted up and finds the fullness of being (..)
In the lives of monks the Christian sees examples of men who took their Christian faith seriously and committed themselves to the path which everyone is called by Christ to follow. Not all of them attained perfection, but they all tried, and all rose to a certain height. Not all possessed the same talent, but all strove as good and faithful servants. They are not held up as examples to be imitated, especially by laymen. They are however valuable signposts on the road to perfection, which is common for all and has its climax in the perfectness of God.


Ι.Μονή Μεγ.Αντωνίου, Florence,Arizona

Friday, March 10, 2006

Πατρίδα είναι μία και New York μιαν άλλη


Όταν άκουγα τους παλιούς ομογενείς να μιλούν για δυο πατρίδες, τους άκουγα με μισό αυτί. Η πατρίδα είναι μία, πάει τελείωσε.
Άλλο ο τόπος κατοικίας. Αυτόν τον επιλέγεις, για να μείνεις, για δουλειά, για σπουδές.
Για μένα τότε αυτό ήταν η Νέα Υόρκη. Σπούδασα, δούλεψα εκεί και όταν ήταν τα πράγματα έτσι ώστε η απόφαση θα ήταν τελεσίδικη, θα ρίζωνα εκεί, με έπιασε εκείνος ο ακαταμάχητος νόστος, να γυρίσω πίσω στην πατρίδα. Δώδεκα χρόνια μετά, επιθυμώ να γυρίσω στη Νέα Υόρκη σαν σε πατρίδα.

Ανεξήγητη η ταξιδιάρικη ψυχή του Έλληνα...

Saturday, February 18, 2006

coffebreak me CAFE


Υπάρχει οποιαδήποτε συνήθεια ανθεκτικότερη και αγαπημένη από τους υποστηρικτές του.. CAFE; Για εκείνους που δεν συντονίζονται στενά με την Ουάσιγκτον, CAFE είναι το αρκτικόλεξο για την Corporate Average Fuel Economy( κατά λέξη: εταιρική μέση οικονομία καυσίμων). Κάτι που έγινε 28 χρόνια πριν, όταν πέρασε απο το Κογκρέσσο πανεθνικά νόμος, ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων, θα πρέπει να πωλούν αυτοκίνητα, που απο την κατασκευή τους, συνολικά να μην ξεπερνούν τα 27.5 μίλια στο γαλόνι.Πίστευαν ότι αυτή η "αλχημεία" θα απελευθέρωνε την Αμερική απο την εξάρτησή της απο το πετρέλαιο. Όλοι ήταν ικανοποιημένοι με τον νόμο, Περιβαλοντολόγοι, νομικοί, οικονομικοί αναλυτές, έμποροι αυτοκινήτων. Η πραγματικότητα όμως αποδείχτηκε άλλη:1. Πριν το 1975 τα στάνταρντς ήταν 40% της κατανάλωσης πετρελαίου και μετά έφτασαν στα 52%. Οι εισαγωγή πετρελαίου έχει φθάσει τα 51% έναντι 36% πριν τον CAFE.2. Αντί να μειωθεί η κατανάλωση βενζίνης, αυξήθηκε γιατί αυξήθηκε το οδήγημα και η κάλυψη μιλίων κατά 104%.3. Τα στάνταρντς του CAFE ευθύνονται επίσης, για 46.000 θανάτους μέχρι το 1999 σύμφωνα με δημοσίευση της USAtoDay. Μόνο το 1993 σκοτώθηκαν 2600 περισσότεροι. Αιτία ήταν η μείωση του όγκου των αυτοκινήτων και των δεικτών ασφαλείας, για να πληρούνται οι προυποθέσεις του CAFE.Εθελοτυφλούν λοιπόν, αν νομίζουν ότι με μισή παραγωγή πετρελαίου να πηγαίνει στα οχήματα, ενώ την υπόλοιπη μοιράζονται τα νοικοκυριά, οι αεροπορικές εταιρίες, τα ασφαλτικά προϊόντα κλπ ο CAFE θα είναι τονωτικός όσο και ο πραγματικός.-

Saturday, February 4, 2006

Testing our mood and your inderest


Aνοίξαμε! Τραπεζάκια έξω και καλός καφές!
Καλό μήνα καλή αρχή!